1950'li yıllarda ABD’de, Soğuk Savaş, McCarthy' nin Sovyetler Birliği’ ne karşı kışkırtmaları, Kore Savaşı, aşırı silahlanma ve ırkçılık hüküm sürmektedir. ABD' nin esas tehdit aracı ise atom bombası tekelidir. Fakat 1940 yılının Eylül ayında Sovyetler Birliği, atom bombasına dair ilk yeraltı denemesini yapınca, bu tekel kırılır. Bu "teknolojik yenilgi"yi örtbas etmek, Soğuk Savaşı daha da kızıştırmak ve ülkedeki devrimci insanlara saldırmak için büyük bir komplo kurmak gerekecektir. İşte Rosenberglere hazırlanan komplo bu şartlar içinde yaşama geçirilir. FBI, üç yalancı şahit bulur ve bu şahitlerin ifadelerine dayanarak Rosenberglerin ölümüne sebep olacak casusluk iddiası uydurulur. Esas şahit ise Ethel Rosenberg'in kardeşi David Greenglass’dır. Bir başka şahit ise onun karısı Ruth. David’ in seçilmesi tabii ki bir tesadüf değildir. David, gençliğinde ABD Komünist Partisi 'nin gençlik örgütü üyesidir. Askerliğini atom bombasının gizlice üretildiği yer olan Los Alamos'ta yapar. Terhis edilirken uranyum ve bazı aletler çalar ve yakalanır. Böylece FBI'in şantajları için uygun bir aday haline gelir. Julius ve Ethel Rosenberg çifti için yapılan suçlama da, Rus ajanı olmak ve Atom Bombasıyla ilgili bilgileri Ruslara vermektir.

Önce 17 Temmuz 1950’de Julius Rosenberg yakalanıp tutuklanırlar, daha sonra Ethel Rosenberg. Bundan sonra her duruşmada iddiayı reddeder Rosenbergler. Kendilerine yönelik bu saldırının, ABD’de komünistlere karşı yürütülen politikaların bir sonucu olduğunu söylemelerine ve iddiaların tamamını çürütmelerine, suçsuzluklarını kanıtlamalarına rağmen 1953 yılında elektrikli sandalyede idam edilirler. Kararın verilmesinin hemen ardından tüm dünyada oluşan idam karşıtı kampanyalar hükümetin kararı uzun bir süre infaz edememesine neden olduysa da sonuç değişmez. Kamuoyu tepkisinden çekinen devlet yetkilileri, Rosenberglerin, Rus ajanı olduklarını kabul etmeleri koşuluyla idam kararının geri alınacağını söyler ancak Ethel ve Julius Rosenberg hiçbir zaman bu “suçlama”yı kabul etmez. Son ana kadar ABD hükümeti, suçlamayı kabul etmeleri yönünde psikolojik baskısını sürdürür. İnfaz günü olarak belirlenen 18 Haziran 1953'te Rosenbergler'e son teklif götürülür. Sabaha kadar Washington'a telefon açarak affedilmelerini isterlerse biri 6, diğeri 10 yaşında olan çocuklarına kavuşabileceklerdir. Ancak Ethel ve Julius Rosenberg işbirlikçi olmaktansa idamı tercih ederler.

8 Mart 1951'de başlayan yargılama sonucunda Rosenbergler, 18 Haziran 1953’te elektrikli sandalyede idam edilirler. David Greenglass, 15 yıla mahkum olur fakat erken tahliye edilir. Ardından kendisine yeni bir kimlik verilir. Karısı Ruth hakkında dava bile açılmaz. Rosenbergler, kefalet için istenen 100 bin doları bulamazlar. Rosenberglerin idamından on üç yıl geçtikten sonra, mahkemeye sunulan delillerin, gösterilen şahitlerin ve suçlamaların tümünün düzmece olduğu bizzat şahitler tarafından açıklanır. David Greenglass ise yaklaşık 50 yıl sonra, 2001 yılında idama yol açan ifadesinin yalan olduğunu itiraf eder ve "Kullanıldım, artik vicdanım kaldırmıyor bunu. Bunu yapmazsam hapishanede çürüteceklerdi beni" der.

Ethel ve Julius Rosenberg insanlığı ve ideallerini savundular. Kendilerine inanan ve güvenen insanlara ihanet etmektense, yaşamlarını feda etmeyi seçtiler. Yaşama bağlıydılar, ama ilkelerine ihanet etme karşılığı yaşamlarına devam etmeyi asla düşünmediler. ABD emperyalizminin, dünya halkları ve bu arada kendi halkı için istediği “özgürlük ve demokrasi” işte bu! Rosenbergler, bugün ABD’de ve dünyada emperyalizme karsı savaşan insanların mücadelesinde saygı ile anılmaya devam ediyor, ABD emperyalizmi ise her zaman olduğu gibi onurlu halkların mücadeleleriyle yenilmeye…