Büyükanıt'ın ABD temasları sırasında ev sahibi ülkenin askeri bandolarından birisi, Genelkurmay Başkanı'nın onuruna "Kâtibim" şarkısını çalmış, Büyükanıt da eline mikrofonu alıp soliste eşlik etmiş... 1980'lerde, Sovyetler henüz yıkılmamış ama Garbaçov'un elinde limon gibi sıkılmaya başlamışken Ankara ve İstanbul'da sahne alan Kızılordu Korosu'nun da tercihi aynı şarkıydı. Türkiye'de çok popüler olduğunu düşünüyorlardı herhalde... Sonrasında bu yanlışı düzelttiler, Sovyetler yıkıldıktan sonraki ziyaretlerinde Tarkan'ın tuhaflıklarını seslendirmeyi tercih ettiler!

Amerikalılar ise mutlaka bir mesaj veriyordur. Atı alanın Üsküdar'ı geçtiğini Büyükanıt'a hatırlatmak istedikleri düşünülebilir. O atlı ABD himayesindeki Kürt işbirlikçileri midir, AKP hükümeti midir bu bilinmez. Paşalarının ABD gezisinden pek memnun milliyetçi tayfa ise ABD yönetiminin hizaya geldiğini "atını al sınırı geç" dediğini ileri sürebilir.

Sınırı geçmek! Deniz Baykal dün "Türkiye'yi tuzağa çekiyorlar, Barzani ile görüşmek PKK ile görüşmektir" diyerek bir kez daha "Kuzey Irak'ta operasyon yapılması gerektiği"ne işaret etmiş oldu.

Büyükanıt'la Deniz Baykal Kürt sorununun siyasi boyutları olmadığını daha doğrusu siyasi bir düzleme çekilmemesi gerektiği konusunda anlaşıyorlar. Dolayısıyla ABD dışında kimseyle görüşmek istemiyorlar!

PKK ile görüşmek istemedikleri açık, Barzani ve Talabani ile de masaya oturmayacaklarını söylüyorlar.

Bu tavrın "taktik" bir açılım olduğundan kuşku duyulmamalı. Türkiye pozisyon güçlendirmeye çalışıyor. İnisiyatif alarak değil ama... ABD'den pozisyon talep ederek. Benzer bir davranış kalıbının bütün Kürt aktörleri için de geçerli olduğu bir durumda acaba gerçek tuzak nedir?

Ankara ile Kürt liderleri arasındaki gerilimi yüksek tutmak ABD'nin bugün fazlasıyla işine gelmektedir. Zaten her iki odağın birbirleriyle müttefik olmasından daha önemli olan, onların ABD'nin yakın işbirlikçisi olmasıdır. Gerilim her iki tarafı da daha Amerikancı davranmaya itmektedir. Bu bir...

İkincisi, bu gerilim ABD'nin daha iddialı müdahaleleri için son derece elverişli bir zemin yaratmaktadır. Baykal tuzaktan söz ediyor. Hangi tuzak? Türkiye'nin bir sınır ötesi operasyonunda beklemediği bir direnişle karşılaşıp 30-40 kayıp verdiğinde Türkiye'de nasıl bir atmosferin ortaya çıkacağını hesaplamıyor mu? Bir olasılık hesaplıyor ve Kürtlere düşmanlığın artmasından büyük bir fayda umuyor!

Hiç heveslenmesin, Baykal bu tür bir trajediyi idare edebilecek siyasi akla sahip değildir, bunun altında kalır.

Türkiye'nin Kürt sorununun Kuzey Irak'ta düğümlendiğini ileri sürmenin ABD'ye istediği büyük kozu vermek olduğunu defalarca yazdık. Evet, ABD işgaliyle birlikte Kürt dinamiğinin ağırlık merkezinde bir oynama oldu, Irak Kürtleri tarihte birkaç kez olduğu gibi yine daha fazla ön plana çıktılar.

Ancak bu gelişme Türkiye'nin Kürt sorununun Irak'ta çözüleceği anlamına gelmemektedir. Daha açığı, Türkiye'nin Kürt sorunu Türkiye'den kaynaklanmaktadır ve Türkiye'de çözülecektir.

Bu sorunun siyasi boyutlarıyla ilgilenmediğini söyleyen Büyükanıt "savaşın bir siyaset biçimi" olduğunu en iyi bilen ordulardan birisinin başında duruyor. "Ben savaşmakta kararlıyım, diğer konulara başkaları baksın" demek, "benim siyasetim belirleyici" demektir.

Nedir bu siyaset?

Irak'ta sıkışan ABD'nin Türkiye'nin bölgesel ağırlığını kabul etmesi, Irak'taki Kürt oluşumunun daha mütevazı rollere çekilmesi, PKK'nin bir silahlı güç olarak devre dışı bırakılması...

Türkiye'nin bölgesel ağrılığının artması, bugünkü ilişkiler yumağı içerisinde ABD'nin Türkiye'deki ağırlığının artmasını gerektirir. Irak'taki Kürt oluşumunun mütevazı rollere çekilmesi onun Türkiye ile işbirliğine yönelmesidir. PKK'nin bir silahlı güç olarak devre dışı bırakılması, Barzani'nin Türkiye'deki siyasal etkisinin misliyle yükselmesidir.

Bunlar olur mu?

Olabilir... Ama başka olasılıklar da var. Baykal tuzak diyordu... Tuzağın türlü çeşidi vardır ama hepimizin bildiği gibi en yaygın tuzak "ava gidenin avlanmasıdır"...

[email protected]